تا جایی که جعفر نجیبی، سازنده تندیس استاد نجات‌اللهی که چندی قبل به وی اعلام شده بود، به‌دلیل سرقت مجسمه‌های برنزی فعلا نصب این اثر صورت نمی‌گیرد از این وضعیت اظهار گله کرد.
نجیبی دراین باره به مهر گفت: بعد از اینکه مجسمه‌های برنزی در شهر به سرقت رفتند چون جنس تندیس استاد نجات‌اللهی هم از برنز بود، اعلام کردند فعلا نصب این مجسمه متوقف شده است.
پیش از این قرار بود این تندیس روی پایه سنگی در پارک لاله تهران نصب شود.
با تمام این احوال، علی داوری که به‌تازگی مجسمه «سیمرغ»اش را در فضای روبه‌روی تماشاخانه ایرانشهر نصب کرده است، گفت: دوست داشتم به احترام پدرم که روزگاری در این فضا خدمت کرده بود، مجسمه‌ای را در خانه هنرمندان ایران نصب کنم.
این هنرمند مجسمه‌ساز که به‌تازگی نمایشگاه مجسمه‌هایی از جنس فلز با استفاده از قطعات فرسوده داخلی خودرو را در تالار پاییز خانه هنرمندان ایران برپا کرده است، درباره نصب یکی از آثارش در مقابل تماشاخانه ایرانشهر به ایسنا گفت: خانه هنرمندان ایران پیش از این متعلق به ارتش بود و پدرم روزگاری در این مکان خدمت کرده است، پس به احترام او به مدیریت خانه هنرمندان ایران پیشنهاد دادم تا بعد از برپایی نمایشگاهم یکی از مجسمه‌هایم را در اینجا نصب کنم.
وی توضیح داد: آقای جوزانی یکی از مجسمه‌های کوچکم را که «درنا» نام دارد و 60 سانتی‌متر است، انتخاب کرد و در ویترین طبقه همکف خانه هنرمندان قرار داد. بعد از آن هم به سکوی خالی مقابل تماشاخانه ایرانشهر اشاره کرد و گفت که کدام یک از مجسمه‌هایت را برای این فضا پیشنهاد می‌دهی؟
من هم مجسمه سیمرغ را انتخاب کردم تا در این مکان نصب شود. مجسمه سیمرغ را هم بعد از 2ماه کار برای نصب آماده کردم. سیمرغ در میان دیگر مجسمه‌هایم که کاملا از ضایعات آهن ساخته شده‌اند، با ارتفاع 2متری و عرضی به اندازه1.5 متر بیشتر خودش را نشان می‌دهد چون کاملا از ضایعات ساخته نشده است.
این مجسمه‌ساز خاطرنشان کرد: سیمرغ را نباید حبس کرد، باید آن‌را در فضای باز در مقابل دید مردم قرار داد. شاید آنها نیزدوست داشته باشند آهن‌های فرسوده‌ای را که تبدیل به اثری هنری شده‌اند از نزدیک ببینند و آن را لمس کنند. من از این ارتباط خوشحال می‌شوم و مطمئن هستم مردم مراقب سیمرغ خواهند بود و به آن آسیبی نمی‌زنند.
